Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

derelicta regio

  • 1 derelinquo

    dē-relinquo, līquī, lictum, ere
    1) оставлять, покидать, бросать (aliquem Sen; castra derelicta L)
    naves ab aestu derelictae Cs — суда, оставшиеся (на берегу) после прилива, т. е. застигнутые отливом
    2) пренебрегать, запускать ( agrum Vr)
    aliquid pro derelicto habere C — считать что-л. брошенным (выморочным, бесхозным)
    3) поздн. оставлять после своей смерти (magnum aes alienum Hier)

    Латинско-русский словарь > derelinquo

  • 2 derelinquo

    dē-relinquo, līquī, lictum, ere, I) von etwas weggehen und es zurücklassen, ohne sich weiter darum zu kümmern = etwas auf immer verlassen, im Stiche lassen, gänzlich aufgeben, A) eig.: agrum, Varro fr.: agros latos fertilesque deserere totasque arationes derelinquere, Cic.: si me frater non dereliquisset, Sen. rhet.: ab omni non modo fortuna, verum etiam spe derelicti, Cic.: o derelictos homines ab humanitate! Cornif. rhet. – haec oppida atque oram maritimam pro derelicto habere, als ganz aufgegeben (= als herrenloses Gut) betrachten, Cic. – derelicta regio, menschenleere (Ggstz. regio celebris), Cornif. rhet.: incultum et derelictum (herrenloser) solum, Cic. – B) übtr., hintansetzen = vernachlässigen, derelictus ab amicis, Cic.: qui quoniam suum ius non deseruit... derelinquo iam communem causam, Cic. – II) übh. hinterlassen, zurücklassen, Curt. 9, 4 (14), 8 u. Spät.

    lateinisch-deutsches > derelinquo

  • 3 derelinquo

    dē-relinquo, līquī, lictum, ere, I) von etwas weggehen und es zurücklassen, ohne sich weiter darum zu kümmern = etwas auf immer verlassen, im Stiche lassen, gänzlich aufgeben, A) eig.: agrum, Varro fr.: agros latos fertilesque deserere totasque arationes derelinquere, Cic.: si me frater non dereliquisset, Sen. rhet.: ab omni non modo fortuna, verum etiam spe derelicti, Cic.: o derelictos homines ab humanitate! Cornif. rhet. – haec oppida atque oram maritimam pro derelicto habere, als ganz aufgegeben (= als herrenloses Gut) betrachten, Cic. – derelicta regio, menschenleere (Ggstz. regio celebris), Cornif. rhet.: incultum et derelictum (herrenloser) solum, Cic. – B) übtr., hintansetzen = vernachlässigen, derelictus ab amicis, Cic.: qui quoniam suum ius non deseruit... derelinquo iam communem causam, Cic. – II) übh. hinterlassen, zurücklassen, Curt. 9, 4 (14), 8 u. Spät.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > derelinquo

  • 4 derelictus

    [st1]1 [-] derelictus, a, um: part. passé de derelinquo; abandonné.    - pro derelicto habere, Cic.: laisser à l'abandon, négliger. [st1]2 [-] derelictŭs, ūs, m.: abandon.    - rem derelictui habere: Gell. laisser qqch à l'abandon.
    * * *
    [st1]1 [-] derelictus, a, um: part. passé de derelinquo; abandonné.    - pro derelicto habere, Cic.: laisser à l'abandon, négliger. [st1]2 [-] derelictŭs, ūs, m.: abandon.    - rem derelictui habere: Gell. laisser qqch à l'abandon.
    * * *
        Derelictus, Participium. Plin. Delaissé.
    \
        Derelictus ab omni spe. Cic. Delaissé et destitué de toute esperance, N'ayant aucune esperance.
    \
        Incultum et derelictum solum. Cic. Terre delaissee en friche.
    \
        Derelicta et Celebris regio, contraria. Author ad Heren. Contree deserte et inhabitee.
    \
        Pro derelicto habere rem aliquam. Cic. Avoir une chose pour delaissee, et n'en plus tenir compte.
    \
        Derelictus, huius derelictus. Gel. Arborem suam vineamque habuerat derelictui. Il n'avoit tenu compte de sa vigne.

    Dictionarium latinogallicum > derelictus

  • 5 fertilis

    fertĭlis, e, adj. [fero, I. B. 3.].
    I.
    Fruitful, fertile (class.; syn.: ferax, fecundus, uber).
    A.
    Lit.
    (α).
    Absol.:

    ager, quamvis fertilis, sine cultura fructuosus esse non potest,

    Cic. Tusc. 2, 5, 13:

    Asia tam opima est ac fertilis. ut, etc.,

    id. de Imp. Pomp. 6, 14:

    agri opimi et fertiles,

    id. Agr. 2, 19, 51; cf.:

    agri uberrimi maximeque fertiles,

    id. Div. 1, 42, 94:

    agri lati et fertiles,

    id. Verr. 2, 3, 51, § 120; id. N. D. 2, 53:

    ager fertilis et praeda onustus,

    Sall. J. 87, 1; Ov. F. 5, 12, 23:

    terra,

    Liv. 45, 30, 4:

    Africa,

    Hor. C. 3, 16, 31:

    Tibur,

    id. ib. 4, 3, 10:

    oliveta,

    id. ib. 2, 15, 8:

    Bacchus (i. e. vinum),

    id. ib. 2, 6, 19:

    herba,

    Ov. F. 3, 240:

    annus,

    Prop. 4 (5), 8, 14:

    cornu nutricis (i. e. Copiae),

    Ov. F. 5, 127.— Poet.:

    serpens, i. e. the Hydra,

    continually producing new heads, Ov. H. 9, 95.— Comp.:

    uberius solum fertilioremve segetem,

    Quint. 12, 10, 25.—

    Prov.: fertilior seges est alienis semper in agris,

    Ov. A. A. 1, 349.— Sup.:

    quae fertilissima sunt Germaniae loca circum Hercyniam silvam,

    Caes. B. G. 6, 24, 2:

    regio agri,

    id. ib. 7, 13 fin.:

    ager,

    Liv. 29, 25, 12:

    quaestus,

    Plin. H. N. 14 praef. § 5.—
    (β).
    With gen.:

    proferre possum multos fertiles agros alios aliorum fructuum,

    fertile, some in one kind of produce, some in another, Cic. N. D. 2, 52, 131; cf.:

    ager frugum fertilis,

    Sall. J. 17, 5:

    fertilis hominum frugumque Gallia,

    Liv. 5, 34, 2:

    tellus frugum pecorisque,

    Hor. C. S. 29:

    mare testae,

    id. S. 2, 4, 31:

    insulae pabuli tantum,

    Plin. 6, 22, 24, § 86:

    arenae vitri,

    id. 5, 19, 17, § 75.— Comp.:

    incolae (Taprobanes) auri margaritarumque grandium fertiliores quam Indi,

    richer in, Plin. 6, 22, 24, § 81.—
    (γ).
    With abl.:

    ager a litore arboribus fertilis, intus frugibus tantum,

    Plin. 5, 5, 5, § 33:

    flumen auro,

    id. 6, 23, 26, § 98.—
    (δ).
    With ad:

    tractus fertilis ad omnia,

    Plin. 2, 78, 80, § 190.—
    (ε).
    With a and abl.:

    Aetna a sacro numquam non fertilis igni,

    Lucil. Aetna, 556.—
    B.
    Trop., fertile, productive ( poet. and in post-Aug. prose):

    fertile pectus habes,

    Ov. Pont. 4, 2, 11:

    Bacche, soles Phoebo fertilis esse tuo,

    Prop. 4 (5), 6, 76:

    tanto priscorum cura fertilior fuit,

    Plin. H. N. 14 praef. § 3.—
    II.
    That makes fruitful or fertile, fertilizing ( poet. and in post-Aug. prose): dea (i. e. Ceres), Ov. M. 5, 642:

    Nilus,

    Tib. 1, 7, 22; [p. 741] Val. Fl. 7, 608:

    majores fertilissimum in agro oculum domini esse dixerunt,

    Plin. 18, 6, 8, § 43.—Hence, * adv.: fertĭlĭter, fruitfully, abundantly:

    derelicta (metalla) fertilius revivescunt,

    Plin. 34, 17, 49, § 164.

    Lewis & Short latin dictionary > fertilis

См. также в других словарях:

  • contrée — Contrée, f. penac. Regio, Contrada, Ital. Tractus, Ora. Contrée deserte et inhabitée, Derelicta regio, vel deserta. Contrée mal saine, Grauis et pestilens ora. Une contrée sujecte à l imposition de la decime, Ager decumanus. Contrées hautes, et… …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»