-
1 derelinquo
dē-relinquo, līquī, lictum, ere1) оставлять, покидать, бросать (aliquem Sen; castra derelicta L)naves ab aestu derelictae Cs — суда, оставшиеся (на берегу) после прилива, т. е. застигнутые отливом2) пренебрегать, запускать ( agrum Vr)aliquid pro derelicto habere C — считать что-л. брошенным (выморочным, бесхозным)3) поздн. оставлять после своей смерти (magnum aes alienum Hier) -
2 derelinquo
dē-relinquo, līquī, lictum, ere, I) von etwas weggehen und es zurücklassen, ohne sich weiter darum zu kümmern = etwas auf immer verlassen, im Stiche lassen, gänzlich aufgeben, A) eig.: agrum, Varro fr.: agros latos fertilesque deserere totasque arationes derelinquere, Cic.: si me frater non dereliquisset, Sen. rhet.: ab omni non modo fortuna, verum etiam spe derelicti, Cic.: o derelictos homines ab humanitate! Cornif. rhet. – haec oppida atque oram maritimam pro derelicto habere, als ganz aufgegeben (= als herrenloses Gut) betrachten, Cic. – derelicta regio, menschenleere (Ggstz. regio celebris), Cornif. rhet.: incultum et derelictum (herrenloser) solum, Cic. – B) übtr., hintansetzen = vernachlässigen, derelictus ab amicis, Cic.: qui quoniam suum ius non deseruit... derelinquo iam communem causam, Cic. – II) übh. hinterlassen, zurücklassen, Curt. 9, 4 (14), 8 u. Spät.
-
3 derelinquo
dē-relinquo, līquī, lictum, ere, I) von etwas weggehen und es zurücklassen, ohne sich weiter darum zu kümmern = etwas auf immer verlassen, im Stiche lassen, gänzlich aufgeben, A) eig.: agrum, Varro fr.: agros latos fertilesque deserere totasque arationes derelinquere, Cic.: si me frater non dereliquisset, Sen. rhet.: ab omni non modo fortuna, verum etiam spe derelicti, Cic.: o derelictos homines ab humanitate! Cornif. rhet. – haec oppida atque oram maritimam pro derelicto habere, als ganz aufgegeben (= als herrenloses Gut) betrachten, Cic. – derelicta regio, menschenleere (Ggstz. regio celebris), Cornif. rhet.: incultum et derelictum (herrenloser) solum, Cic. – B) übtr., hintansetzen = vernachlässigen, derelictus ab amicis, Cic.: qui quoniam suum ius non deseruit... derelinquo iam communem causam, Cic. – II) übh. hinterlassen, zurücklassen, Curt. 9, 4 (14), 8 u. Spät.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > derelinquo
-
4 derelictus
[st1]1 [-] derelictus, a, um: part. passé de derelinquo; abandonné. - pro derelicto habere, Cic.: laisser à l'abandon, négliger. [st1]2 [-] derelictŭs, ūs, m.: abandon. - rem derelictui habere: Gell. laisser qqch à l'abandon.* * *[st1]1 [-] derelictus, a, um: part. passé de derelinquo; abandonné. - pro derelicto habere, Cic.: laisser à l'abandon, négliger. [st1]2 [-] derelictŭs, ūs, m.: abandon. - rem derelictui habere: Gell. laisser qqch à l'abandon.* * *Derelictus, Participium. Plin. Delaissé.\Derelictus ab omni spe. Cic. Delaissé et destitué de toute esperance, N'ayant aucune esperance.\Incultum et derelictum solum. Cic. Terre delaissee en friche.\Derelicta et Celebris regio, contraria. Author ad Heren. Contree deserte et inhabitee.\Pro derelicto habere rem aliquam. Cic. Avoir une chose pour delaissee, et n'en plus tenir compte.\Derelictus, huius derelictus. Gel. Arborem suam vineamque habuerat derelictui. Il n'avoit tenu compte de sa vigne. -
5 fertilis
fertĭlis, e, adj. [fero, I. B. 3.].I. A.Lit.(α).Absol.:(β).ager, quamvis fertilis, sine cultura fructuosus esse non potest,
Cic. Tusc. 2, 5, 13:Asia tam opima est ac fertilis. ut, etc.,
id. de Imp. Pomp. 6, 14:agri opimi et fertiles,
id. Agr. 2, 19, 51; cf.:agri uberrimi maximeque fertiles,
id. Div. 1, 42, 94:agri lati et fertiles,
id. Verr. 2, 3, 51, § 120; id. N. D. 2, 53:ager fertilis et praeda onustus,
Sall. J. 87, 1; Ov. F. 5, 12, 23:terra,
Liv. 45, 30, 4:Africa,
Hor. C. 3, 16, 31:Tibur,
id. ib. 4, 3, 10:oliveta,
id. ib. 2, 15, 8:Bacchus (i. e. vinum),
id. ib. 2, 6, 19:herba,
Ov. F. 3, 240:annus,
Prop. 4 (5), 8, 14:cornu nutricis (i. e. Copiae),
Ov. F. 5, 127.— Poet.:serpens, i. e. the Hydra,
continually producing new heads, Ov. H. 9, 95.— Comp.:uberius solum fertilioremve segetem,
Quint. 12, 10, 25.—Prov.: fertilior seges est alienis semper in agris,
Ov. A. A. 1, 349.— Sup.:quae fertilissima sunt Germaniae loca circum Hercyniam silvam,
Caes. B. G. 6, 24, 2:regio agri,
id. ib. 7, 13 fin.:ager,
Liv. 29, 25, 12:quaestus,
Plin. H. N. 14 praef. § 5.—With gen.:(γ).proferre possum multos fertiles agros alios aliorum fructuum,
fertile, some in one kind of produce, some in another, Cic. N. D. 2, 52, 131; cf.:ager frugum fertilis,
Sall. J. 17, 5:fertilis hominum frugumque Gallia,
Liv. 5, 34, 2:tellus frugum pecorisque,
Hor. C. S. 29:mare testae,
id. S. 2, 4, 31:insulae pabuli tantum,
Plin. 6, 22, 24, § 86:arenae vitri,
id. 5, 19, 17, § 75.— Comp.:incolae (Taprobanes) auri margaritarumque grandium fertiliores quam Indi,
richer in, Plin. 6, 22, 24, § 81.—With abl.:(δ).ager a litore arboribus fertilis, intus frugibus tantum,
Plin. 5, 5, 5, § 33:flumen auro,
id. 6, 23, 26, § 98.—With ad:(ε).tractus fertilis ad omnia,
Plin. 2, 78, 80, § 190.—With a and abl.:B.Aetna a sacro numquam non fertilis igni,
Lucil. Aetna, 556.—Trop., fertile, productive ( poet. and in post-Aug. prose):II.fertile pectus habes,
Ov. Pont. 4, 2, 11:Bacche, soles Phoebo fertilis esse tuo,
Prop. 4 (5), 6, 76:tanto priscorum cura fertilior fuit,
Plin. H. N. 14 praef. § 3.—That makes fruitful or fertile, fertilizing ( poet. and in post-Aug. prose): dea (i. e. Ceres), Ov. M. 5, 642:Nilus,
Tib. 1, 7, 22; [p. 741] Val. Fl. 7, 608:majores fertilissimum in agro oculum domini esse dixerunt,
Plin. 18, 6, 8, § 43.—Hence, * adv.: fertĭlĭter, fruitfully, abundantly:derelicta (metalla) fertilius revivescunt,
Plin. 34, 17, 49, § 164.
См. также в других словарях:
contrée — Contrée, f. penac. Regio, Contrada, Ital. Tractus, Ora. Contrée deserte et inhabitée, Derelicta regio, vel deserta. Contrée mal saine, Grauis et pestilens ora. Une contrée sujecte à l imposition de la decime, Ager decumanus. Contrées hautes, et… … Thresor de la langue françoyse